De weg naar de roem begint met een paar goede stappen. Er kan veel fout gaan bij de start, maar een snelle reactie, explosiviteit en brute kracht kunnen veel compenseren.
Getoonde Start
Start van een 400m loper die niet erg explosief is. De start houding is daarom opzettelijk lang.
De achterste voet is slecht aangespannen in het blok en maakt een kleine voorbeweging. De enkel moet beter aangespannen worden (tenen naar de scheen) en de druk op de voet kan het beste verhoogd worden door het LZP in de 'klaar-houding' meer naar rechts te verplaatsen.
Er is een initiƫle strekking van de knie zonder dat de heup zichtbaar strekt. Eerst wordt de rug gerecht en het bekken gekanteld. Pas daarna kan de heup-strekking bijdragen aan de voortstuwing. Door rug en buik goed aan te spannen kan het bekken reeds in een vroeg stadium gefixeerd worden.
De achterste voet komt te vroeg los. Zolang het (voorste) onderbeen en romp niet parallel zijn moet de achterste voet contact houden met het blok.
De strekking is keurig, knie en heup strekken tegelijk. Atleet komt niet tot volledige strekking. Het zwaaibeen blijft in deze fase iets achter, onderbeen wordt niet uitgependeld.
Grijpende voetplaatsing is niet goed mogelijk, waardoor niet meteen gestuwd kan worden.
Nu komt het zwaaibeen wel voldoende snel naar voren.
. Voet plaatsing is nu beter, nog steeds niet grijpend maar er kan meteen gestuwd worden.
Derde pas heeft al veel weg van lopen.
Algemeen
De reactieve loopstijl van deze atleet komt helemaal terug in zijn start. De matige strekking en voorpendel geven hem te weinig kans om optimaal, zo lang mogelijk, te stuwen.
Technisch is de strekking perfect en ook op de richting van de stuwing valt weinig af te dingen.
Echt explosief zal deze atleet nooit worden en waarschijnlijk zal meer kracht een gunstiger effect op zijn start hebben dan perfectioneren van de techniek.