Stress Analyse met Foster
Foster heeft een methode ontwikkeld om de stress te meten zonder apperatuur. Met behulp van de stress analyse van Foster kun je een redelijk beeld krijgen van de stress waaraan een atleet bloot staat. Het is een subjectieve test die de atleet zelf uitvoert. Het verzamelen van de gegevens is zeer eenvoudig wat de test voor velen toegankelijk maakt. Het berekenen van de stress niveaus is wat complexer maar met behulp van een eenvoudige excel-sheet of deze website een fluitje van een cent.
De test waardeert de monotonie en de duur van trainingen in gelijke mate. De test is absoluut niet geschikt om atleten onderling te vergelijken. Enerzijds omdat de testwaarden subjectieve gegevens zijn anderzijds omdat maximale stress niveaus voor verschillende atleten zeer ver uiteen kunnen lopen.
Wat heb je eraan?
Door consequent het stress niveau in de gaten te houden kan veel eerder ingegrepen als iemand te hard traint en dreigt overtraint te raken. Ook kan het zijn dat andere factoren buiten de training de stress verhogen, de meting brengt dit meestal ook aan het licht. Om in te kunnen grijpen moet er een 'drempelwaarde' worden vastgesteld. Zodra een atleet meerdere dagen over de drempel scored grijpt de trainer in. Het vaststellen van de juiste drempelwaarde voor een atleet kan alleen geschieden op basis van historische gegevens. De drempelwaarde zal ook regelmatig moeten geevalueerd.
Wat moet je doen?
De atleet noteert van elke training twee waardes. De de duur van de training (in minuten) en de EMI (ervaren mate van inspanning). Het zijn subjective waarde, dat geldt ook voor de duur van de training. De atleet bepaalt voorzichzelf wat wel en niet bij de training hoort. Daarbij is de enige maatstaf dat hij dit consequent doet. Voor het EMI cijfer geldt min of meer hetzelfde, de atleet bepaalt zelf hoe zwaar hij de training vond. Procudureel en praktisch is het wel het beste kort na de training de EMI waarde vast te stellen.
| EMI | Omschrijving |
| 0 | Rust |
| 1 | Zeer rustig |
| 2 | |
| 3 | Rustig |
| 4 | Redelijk |
| 5 | Zwaar |
| 6 | |
| 7 | Zeer zwaar |
| 8 | |
| 9 | Zeer, zeer zwaar |
| 10 | Maximaal |
2, 6 en 8 zijn tussen waarden zonder omschrijving.
De onderstaande google spreadsheet kun je kopieren of downloaden als Excel.
Berekening
Met behulp van de EMI en Trainingstijd wordt Stress uitgerekend. De stress word bepaald aan de hand van hoeveel je doet en hoe monotoon dat is.
Doe je dus elke dag van de week hetzelfde is dat veel monotoner dan om de dag heel hard trainen. De monotonie veroorzaakt de stress.
Met behulp van de EMI en trainingstijd wordt de "Load" uitgerekend, hoe zwaar was de training.
Load = EMI x Trainingstijd.
De monotomie wordt bepaald door de gemiddelde load in een week, gedeeld door de SD (standaard deviatie) van dezelfde load.
Is de SD groot (veel variatie) dan is de monotonie laag.
Monotonie = AVG( Load ) / STDEV( Load )
De stress is vervolgens de totale weekload maal de stress.
Stress = SUM( Load ) * Monotonie
Om een goed beeld te krijgen moet elke dag de stress van de laatste 7 dagen uitgerekend worden.
Updated 21-11-2018